O Γιάννες κάθαν βράδον επένεν σο καφενείον με την παρέα νατ και κλόσκουνταν σο σπίτ νατ η ώρα 3-4 και σκύλαζεν ασο ρακίν.
Έναν ημέραν η γαρήν ατ λέει ατόν: --------Ντο θα είνεται με τεσέν ατόν η δουλειά ; Η ώρα 1 το πολύ θα είσαι οπίς αλλιώς μίαν κι άλλο αν εφτάς σκουμε φέβω και πάω σή μάναμ να εξέρτσ. -------ε καλά μωρε άλλο μίαν κι πάω, λέει ο Γιαννες.
Το άλλο βράδυν ξαν η ώρα 4 ατός πάλι επένεν σο σπίτ. Σίτε μπαίν σο σπίτ ελέπ τη γαρήν ατ στιβάζ τα λόματα απές σα βαλίτσας να εφέβ. Λέει ο Γιάννες ---- Στα νέπσα μερ πας εμέν που θα αφύντσ με; ----. Εγώ ντο είπασε εσύ κι αγνάβς ατώρα καθκά μοναχός να ελέπς, λέει η γαρήν ατ. ---- καλά καλά άλλο κι φτάω λέγωσε την αλήθειαν καθκά να ομνήσκουμε άλλο κι φτάω, λέει σίτε κλαίει ο Γιαννες. ---- τελευταία φορά άλλον μίαν και πάω σή μάναμ τα λόματαμ κι αδειάζω αση βαλίτσα να έμνε έτοιμη, λέει η γαρήν. Επέρασαν κάμποσα μήνας ο Γιάννες εκράτεσεν λόγο νατ και η ώρα 11 έτον σο σπίτ. Έναν ημέραν η παρέαν νατ επεράν να κομπόν ατόν και έλεαν ατόν ...... Η γαρής εσέγκεσε σο βρακίν ατσ, ήντε θελ εφτάει σε, εσύ πας σο σπίτ 11 η ώρα και μεις εφτάμε μουχαμπέτεα καθάν βράδον με ρακία..... Ο Γιάννες αμόν εγούζεψεν ενούντσεν και λέει : ντο θα είνεται μίαν φοράν κιάλον αν εφτάω; Και έκατσε με τη παρέαν ατ. Όταν από κάποτε ετέλεσαν και εκλόστεν σο σπίτ νατ έβγαλεν οξιούκα τα παπούτσια νατ μπαίν απές και εινον την ώρα κρούει το ρολόϊ τη εκκλησίας η ώρα 3 τρία φοράς (νταν νταν νταν) . Αχπαράεται ατός κρούει σο τραπέζ αχπαράεται η γαρήν ατ γνεφίζ ατός σασιουρεμένος τερεί ατέν και λέει:
-------ε καλά ξέρωμε οτι εν η ώρα 1 και συ τρία φοράς πας ντο κρους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου