Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Εν αρχή ήν το ΧΑΟΣ!

Πεθαίνουν τρεις επαγγελματίες στην Ελλάδα. Πάνε στον Άγιο Πέτρο. Ουρά κακό, χαμός.
- Ε εσείς οι τρεις απο την Ελλάδα, για περάστε μπροστά! τους φωνάζει Εκείνος...
-Μάλιστα Αγιε...του λένε και οι τρεις.
- Επειδή ήρθατε απο την Ελλάδα και περνάτε σκληρές ημέρες εκεί κάτω, αν και είστε και οι τρεις για την Κόλαση,
θα δώσω μια ευκαιρία σε έναν απο εσάς να πάει ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
- Σ ευχαριστούμε Άγιε Πατέρα, του λένε ...
- Λοιπόν, είναι απλά τα πράγματα: ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
- Α! Εγώ θα πάω, φώναξε ο χειρουργός! Εγώ κάνω το αρχαιότερο επάγγελμα. Ο Θεός δεν έκοψε το πλευρό του Αδάμ
για να δημιουργήσει την Εύα;
- χα, χα, είπε ο δεύτερος. Δε νομίζω! Εγώ κάνω το αρχαιότερο επάγγελμα. Είμαι ηλεκτρολόγος.
Ο Θεός δεν δημιούργησε πρώτα το φώς;
- Αγαπητοί μου, είπε ο τρίτος. Μη ψάχνετε άδικα. Εγώ κάνω το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο!
Είμαι...
.ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ και όπως όλοι ξέρουν: Εν αρχή ήν το ΧΑΟΣ!

TAXIDIOTHS

Κι εγώ περαστικός είμαι

Πριν πολλά χρόνια, κάποιος πλούσιος ξεκίνησε με το άλογό του για να συναντήσει έναν ξακουστό σοφό γέροντα.
Έκανε ένα μεγάλο ταξίδι και τελικά τον συνάντησε.
Ξαφνιάστηκε όμως γιατί βρήκε τον σοφό σε μια καλύβα, με μοναδικά έπιπλα δυο σκαμνιά, μια τάβλα,
ένα αχυρένιο στρώμα και πολλά βιβλία.
Αφού τον χαιρέτησε, τον ρώτησε έκπληκτος.
- Που είναι οι υπηρέτες σου, το σπίτι σου, το βιος σου, τα έπιπλά σου;
Ο γέροντας χαμογέλασε και του έκανε την ίδια ερώτηση.
- Τα δικά σου που είναι;
- Μα εγώ είμαι περαστικός, είπε ο πλούσιος επισκέπτης.
- Κι εγώ περαστικός είμαι… απάντησε ο σοφός γέροντας.


TAXIDIOTHS

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;

Ένας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του στο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου,
για την σχέση μεταξύ... επιστήμης και πίστης στον Θεό.

Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό;
Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε.

Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Φυσικά.

Καθ.: Είναι ο......

Θεός παντοδύναμος;
Φοιτ.: Ναι

Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν.
Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους. Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτ.: ..

Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε νεαρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτ.: Όχι.

Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτ.: ο.. .. Θεός..

Καθ.: Σωστά.. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο;
Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Άρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτ.: ...

Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτ.: Μάλιστα.

Καθ..: Λοιπόν, ποιος τα δημιούργησε;
Φοιτ.: ...

Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου
και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φοιτ.: Όχι, κύριε.

Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό; Και τέλος πάντων,
έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτ..: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.

Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτ.: Ναι.

Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο,
η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.

Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.


Φοιτ: Κύριε καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθ.: Ναι.

Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθ.: Ναι.

Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα,
καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο.
Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό.
Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη,
που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας.
Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια.
Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.

Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...

Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;

Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα.
Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως.. Αλλά, όταν δεν έχεις φως,
δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει.
Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ μου;

Φοιτ.: Κύριε, θέλω να καταλήξω ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική...
Καθ..: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;

Φοιτ.: Κύριε καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας.
Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός.
Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί.
Κύριε καθηγητά, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη.
Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ,
πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα, αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο
της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος.
Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου κάτι, κύριε καθηγητά.
Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.

Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθ.: ..

Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί
να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος.
Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
Καθ.: ..

Φοιτ.(προς την τάξη): Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του κ.καθηγητή;
Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του κ.καθηγητή; Κανένας.
Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου,
η επιστήμη μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε,
με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.

Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε.. Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ.
Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά..

Το όνομα του νεαρού φοιτητή ήταν ALBERT EINSTEIN.

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Το στοίχημα

Το στοίχημα

Μπαίνει ένας εύθυμος τύπος μέσα σε ένα μπαρ και πηγαίνει κατευθείαν στον μπάρμαν και ιδιοκτήτη του μαγαζιού όπου και του πιάνει κουβέντα, του λέει αστεία και γίνονται κολλητοί στο άψε σβήσε! Κάποια στιγμή, και ενώ έχουνε κατεβάσει τις μπύρες τους και τα κρασιά τους και έχουνε ζαλιστεί, λέει στο μπάρμαν:

- Βάζεις στοίχημα 100 ευρώ ότι μπορώ να δαγκώσω το μάτι μου;
Ο μπάρμαν τον ακούει και πεθαίνει στα γέλια!

-Μπάρμαν: Αχαχχχα! Μέσα εισαι!
Βγάζει λοιπόν το δεξί του γυάλινο μάτι ο μάγκας και το δαγκώνει! Ο μπάρμαν ξεκαρδίζεται πεθαίνει στο γέλιο. Παίρνει τα λεφτά ο τύπος και την κάνει. Μετά από δυο μέρες ξαναεμφανίζεται:

-Μπάρμαν: ΩΩΩ τον φίλο μου! Κάτσε να σε κεράσω μια μπυρίτσα!

Με τα πολλά αρχιζουνε πάλι τα καλαμπούρια και τα αστεία και σε μια δόση να σου τον πάλι ο τυπάς!

-Βάζεις στοίχημα 250 ευρώ ότι μπορώ να δαγκώσω και το άλλο μου μάτι;

Ο μπάρμαν σκεφτεται "κι άλλο γυάλινο μάτι δεν παίζει!" και του λέει "Μεσα είσαι! πάει το στοίχημα"

Βγάζει τη μασέλα ο τύπος και δαγκώνει το άλλο μάτι του! Ο μπάρμαν να κυλιέται στα πατώματα!
Με τα πολλά φεύγει πάλι ο τυπάς με το παραδάκι και κάνει καιρό να εμφανιστεί. Μετά από απουσία δύο μηνών εμφανίζεται στο μπάρ με δύο τύπους οι οποίοι τον περιμένουν στην πόρτα του μπαρ. Ο τυπάς πάει κατευθείαν στο μπάρμαν φιλιά αγκαλίες κακό, αρχίζουνε τις μπύρες και τα σφηνάκια, γίνονται γκολ, και σε μια φάση λέει στο μπαρμαν:

-Πάρε ενά μπουκάλι άδειο μπύρας απο αυτά που ήπιαμε και βάλτο στην πέρα γωνιά του μαγαζιού. Σου βάζω στοίχημα ρε κολλητέ 20 ευρώ ότι θα ρίξω ένα κατούρημα και δε θα πέσει σταγόνα έξω!

Με'στη χαρά ο μπάρμαν πάει και βάζει το μπουκάλι στη πέρα γωνία. Ο τυπάς ανοίγει τα μαγαζιά του και αρχίζει να κατουράει..... δεξιά, αριστερά,πάνω κάτω, παντού εκτός από το μπουκάλι.

Ο μπαρμαν έχει πέσει κάτω και κυλιέται " Α το μαλάκα!"
Ε αφού έχει κατουρήσει όλο το μαγαζί εκτός από το μπουκάλι πηγαίνει στον μπάρμαν και του πληρώνει τα 20 ευρώ και πάει να φύγει. Τον πιάνει από τον ώμο ο μπαρμαν και τον ρωτάει:
-Καλά ρε εσύ είσαι πρώτος στις κομπίνες τι έγινε;
Και ο τυπάς του απαντάει:
- Τους βλέπεις αυτούς τους δύο τύπους που με περιμένουν στην πόρτα;
-Μπάρμαν: Ναι
-Έβαλά στοίχημα με τον καθένα 500ευρώ ότι θα σου κατουράω το μαγαζί και εσύ θα γελάς!