Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

ΛΙΓΟ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟ

Τρία επιχειρήματα για το ότι ο Χριστός ήταν Ιρλανδός:


-Δεν παντρεύτηκε ποτέ

-Δεν είχε ποτέ σταθερή δουλειά

-Η τελευταία του επιθυμία ήταν ένα ποτό.




Τρία επιχειρήματα για το ότι ο Χριστός ήταν Πορτορικανός:


-Το μικρό του όνομα ήταν Jesus

-Είχε πάντα μπλεξίματα με τον νόμο

-Η μάνα του δεν ήξερε ποιος ήταν ο πατέρας του.




Τρία επιχειρήματα για το ότι ο Χριστός ήταν Ιταλός


-Μιλούσε κάνοντας χειρονομίες

-Κάθε γεύμα του συνοδευόταν από κρασί

-Δούλευε ως ξυλουργός,άραγε???( )




Τρία επιχειρήματα για το ότι ο Χριστός ήταν Μαύρος


-Αποκαλούσε όλον τον κόσμο "αδέλφια" του

-Δεν είχε σταθερή διεύθυνση

-Κανένας δεν τον προσλάμβανε




Τρία επιχειρήματα για το ότι ο Χριστός ήταν από την Καλιφόρνια


-Δεν κουρευόταν

-Τριγυρνούσε ξυπόλυτος

-Εφεύρε μια νέα θρησκεία




Και τέλος η απόδειξη ότι ο Χριστός ήταν Έλληνας


-Δούλευε στο μαγαζί του πατέρα του

-Έμενε σπίτι του μέχρι τα 33 του

-Ήταν πεπεισμένος ότι η μητέρα του ήταν παρθένα

-Η μητέρα του ήταν σίγουρη ότι ο γιος της ήταν θεός!!!


TAXIDIOTHS

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Ένας άνθρωπος όλη του τη ζωή έψαχνε την Αλήθεια και δεν μπορούσε να τη βρει.
Πέρασε απ' όλες χώρες του κόσμου, ήταν και στις χώρες του βορρά και στις χώρες του νότου και της δύσης χωρίς αποτέλεσμα..
Μια φορά όταν βρισκόταν σε μια μικρή χώρα της ανατολής ένιωσε κουρασμένος και απελπισμένος και κάθισε κοντά στην είσοδο μιας σπηλιάς.
Ξαφνικά από το εσωτερικό της σπηλιάς ακούστηκε θόρυβος, κάτι σαν γρύλισμα. Ο άνθρωπος σηκώθηκε και πλησίασε την είσοδο με ξίφος στο χέρι.
Ξεχώρισε μια σκοτεινή μορφή που του φάνηκε ότι ανήκε στη γυναίκα. Μπήκε στη σπηλιά που βασίλευε φοβερή δυσοσμία.
Όταν τα μάτια του συνήθισαν στο σκοτάδι είδε πράγματι μια γυναίκα, γριά και αποκρουστική, ρυτιδιασμένη, τριχωτή και βρωμερή..
Εκείνη σήκωσε προς το μέρος του τα θολά μάτια της και τον ρώτησε, τι θέλει.
- Αναζητώ την Αλήθεια, απάντησε εκείνος. - Τη βρήκες, του είπε η γριά. - Εσύ είσαι η Αλήθεια; - Ναι. - Πώς μπορώ να είμαι σίγουρος;
Εκείνη του έδωσε αποδείξεις: ήξερε τα πάντα για αυτόν, το όνομά του, την ηλικία του, τις περιπέτειές του.
Ο άνθρωπος ήταν αποσβολωμένος και απογοητευμένος, ρώτησε με αμηχανία: - Είσαι τόσο άσχημη, ποτέ δεν συνάντησα τίποτα πιο τρομερό από 'σένα.
Όμως όλοι θέλουν να σε γνωρίσουν! Θα με ρωτήσουν! Πρέπει να τους πω κάτι! Τι να τους πω; - Πες τους ψέματα, είπε η Αλήθεια,
πες τους ότι είμαι νέα και ωραία και όλοι θα σε πιστέψουν....







Οι χειρότεροι εχθροί είναι εκείνοι που εμφανίζονται με τη μάσκα των φίλων!!!!!!
Ο καθένας που έκανε ποτέ μια καλή πράξη για μας ή μας είπε μια λέξη ενθάρρυνσης,
έχει συμβάλει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας και των σκέψεων μας καθώς και στην επιτυχία μας





TAXIDIOTHS

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

Mιά φορά κι ένα καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν
η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, ο Πλούτος, η Αλαζονεία, η Αγάπη...

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια. Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπρή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει :
«Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο πλούτος.
«Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου
και δεν υπάρχει χώρος για σένα».

Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου»
της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτήν βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου»
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια. Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή.

«Αγάπη, έλα προς εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου».

Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε τη Γνώση:
«Γνώση, ποιός με βοήθησε;»
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη.
«Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».



TAXIDIOTHS

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Τι ακριβώς είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες


Μια μέρα, ύστερα από μία πολύ σκληρή μάχη ο βασιλιάς Αρθούρος πιάστηκε αιχμάλωτος και οδηγήθηκε στον άρχοντα ενός γειτονικού βασιλείου. Ο νικητής βασιλιάς, συγκινήθηκε από τη γενναιότητα και τον ενθουσιασμό του νεαρού Αρθούρου και του υποσχέθηκε να τον αφήσει ελεύθερο αν κατάφερνε να απαντήσει στο παρακάτω πολύ δύσκολο ερώτημα: «τι ακριβώς θέλουν οι γυναίκες;».
Ο Αρθούρος θα είχε στη διάθεσή του ένα χρόνο για ν’ απαντήσει στο δύσκολο ερώτημα κι αν δεν κατάφερνε να βρει ικανοποιητική απάντηση, θα καταδικαζόταν σε θάνατο. Ένα τέτοιο πρόβλημα που θα έφερνε σε αμηχανία και τον πιο σοφό άνθρωπο, φάνηκε στο νεαρό βασιλιά δυσεπίλυτο, έχοντας όμως ως εναλλακτική προοπτική μόνο το θάνατο, δέχτηκε την πρόκληση και επέστρεψε στο βασίλειό του.
Από τη μέρα εκείνη άρχισε να ρωτάει τους πάντες. Ρώτησε την πριγκίπισσα, τις δεσποινίδες της αυλής, τις γυναίκες των Ευγενών, τις υπηρέτριες του παλατιού, τις γυναίκες του λαού, τις πόρνες χωρίς να λάβει ικανοποιητική απάντηση. Ύστερα ρώτησε τους ιερείς, τους επιστήμονες, τους φιλοσόφους, τους Ευγενείς, τους υπηρέτες, τους ανθρώπους του λαού αλλά κανείς δεν του έδωσε μια πειστική απάντηση. Αυτό που του συνέστησαν οι περισσότεροι ήταν να απευθυνθεί σε μια γριά μάγισσα που κατοικούσε στην περιοχή, η οποία σίγουρα θα ήξερε τη σωστή απάντηση, αλλά θα την έδινε έναντι πολύ ακριβού ανταλλάγματος καθ’ό,τι ήταν πασίγνωστη για τις υπέρογκες ανταμοιβές που απαιτούσε, όταν ζητούσαν τη γνώμη της.
Ο χρόνος περνούσε μέχρι που έφτασε η τελευταία μέρα κι ο βασιλιάς Αρθούρος δεν είχε άλλη επιλογή από το να επισκεφτεί τη γριά μάγισσα και να συμβουλευτεί τη γνώμη της. Η γριά δέχτηκε ν’ απαντήσει αλλά μόνο με τον όρο να πάρει για άνδρα της το Gawain, τον πιο γενναίο από τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης και καλύτερο φίλο του βασιλιά Αρθούρου. Η ιδέα προκάλεσε φρίκη στο βασιλιά. Η γριά είχε μια γαμψή καμπούρα, ήταν απαίσια, είχε μόνο ένα δόντι, βρώμαγε σα βόθρος, συχνά, δε, έκανε κάτι χυδαίους θορύβους. Δεν είχε συναντήσει ποτέ του ένα τόσο απωθητικό ον. Αρνήθηκε να πληρώσει. Δεν μπορούσε ούτε καν να διανοηθεί να ζητήσει από έναν καρδιακό του φίλο και εκλεκτό ιππότη της Στρογγυλής Τραπέζης να υπομείνει για χάρη του μία τόσο σκληρή δοκιμασία και μάλιστα για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Gawain, πληροφορήθηκε την πρόταση της μάγισσας και ζήτησε αμέσως ακρόαση από το βασιλιά. Όταν συναντήθηκαν του ανακοίνωσε, χωρίς να διστάσει στο ελάχιστο, ότι καμία θυσία δεν ήταν γι’ αυτόν τόσο μεγάλη, προκειμένου να γλυτώσει τη ζωή του Βασιλιά του και την τιμή της Στρογγυλής Τραπέζης κι ότι ήταν πρόθυμος να δεχτεί τη γριά για γυναίκα του και θα το έκανε ακόμη κι αν ο βασιλιάς τον διέταζε να μην το πράξει. Έτσι ανακοινώθηκε ο γάμος τους και η μάγισσα απάντησε επιτέλους στο βασανιστικό ερώτημα: «αυτό που θέλει στην πραγματικότητα μια γυναίκα είναι να είναι ο αφέντης της ζωής της». Όλοι συμφώνησαν ότι από το στόμα της γριάς μάγισσας βγήκε μια πολύ μεγάλη αλήθεια κι εξέφρασαν την απόλυτη βεβαιότητα ότι η ζωή του βασιλιά δεν διέτρεχε πλέον κανέναν κίνδυνο. Όντως ο γείτονας βασιλιάς θαύμασε τη σοφία των λόγων του βασιλέως Αρθούρου και αμέσως τον απελευθέρωσε και του εγγυήθηκε πλήρη ελευθερία και ακεραιότητα του Βασιλείου του.

Θα με ρωτήσετε όμως «και τι έγινε όμως με τον Gawain και τη γριά μάγισσα;»

Ο Αρθούρος διεκατέχετο από ανάμικτα αισθήματα ανακούφισης και αγωνίας ενώ ο Gawain συμπεριφερόταν όπως πάντα με ευγένεια και γενναιοφροσύνη. Η μάγισσα αντιθέτως επέδειξε το χειρότερό της εαυτό. Έτρωγε με τα χέρια, ρευόταν, αεριζόταν, ξεστόμιζε χυδαιολογίες κι έφερνε τους πάντες, και κυρίως το μνηστήρα της, σε αμηχανία με τη συμπεριφορά της. Ό,τι κι αν έκανε, όμως, ο Gawain της φερόταν έτσι όπως πρέπει να φέρεται ένας αληθινός ιππότης της Στρογγυλής Τραπέζης στη μνηστή του. Γιατί ήταν η μνηστή του! Την πρώτη νύχτα του γάμου ο Gawain ετοιμαζόταν να περάσει τη χειρότερη νύχτα της ζωής του, γενναίος όμως καθώς ήταν το πήρε απόφαση και εισήλθε στο συζυγικό δωμάτιο χωρίς κανένα δισταγμό..Τότε διαπίστωσε πως τον περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Μπροστά στα μάτια του, στο συζυγικό κρεββάτι ήταν ξαπλωμένη ημίγυμνη, η ομορφότερη γυναίκα που είχε δει ποτέ του. Μια νεαρή καλλονή, ψηλή. με βελούδινο απαλό δέρμα, όμορφα περιποιημένα ξανθά μαλλιά, υπέροχα αρμονικές καμπύλες, ένα πραγματικό όνειρο. Όσο λεπτομερώς κι αν την περιγράψω δε θα μπορέσω να αποδώσω με τα λόγια την απερίγραπτη ομορφιά εκείνης της γυναίκας. Ούτε στα όνειρά του δε θα μπορούσε να φανταστεί ο Gawain, αλλά και κανένας άλλος άνδρας, μια γυναίκα τόσο όμορφη. Ο Gawain έμεινε έκθαμβος. Όταν ξαναβρήκε μετά από λίγα λεπτά τη μιλιά του, ρώτησε την άγνωστη γυναίκα ποια ήταν και τι ζητούσε στο γαμήλιο δωμάτιό του. Η γυναίκα τού απάντησε ότι ήταν η ίδια η γυναίκα προς την οποία λίγο πριν είχε ορκιστεί πίστη μέχρι να τον χωρίσει από αυτήν ο θάνατος κι ότι εφ’όσον ήταν πολύ γλυκός κι ευγενικός μαζί της, όταν είχε την απωθητική της μορφή, τον θεώρησε άξιο να του δείξει και την άλλη της μορφή, την όμορφη, κι ότι εις το εξής θα είχε τη μία μορφή την ημέρα και την άλλη μορφή τη νύχτα. Τον ρώτησε, λοιπόν, ποια από τις δύο μορφές επιθυμούσε να έχει τη μέρα και ποια τη νύχτα.
Τι οδυνηρό δίλημμα! Ο Gawain μπήκε σε σκέψεις. Τι να ‘ταν καλύτερο; «Να ‘χει στο πλευρό του μια πανέμορφη γυναίκα τη μέρα, τότε που τον βλέπουν οι φίλοι του κι όλος ο κόσμος και μια κακάσχημη και απωθητική μπαμπόγρια τη νύχτα» ή «να ‘χει μια μπαμπόγρια τη μέρα και τη νύχτα να χαίρεται τη συντροφιά μιας τόσο πανέμορφης και γοητευτικής νεάνιδος»; Καταλαβαίνετε ότι το δίλημμα δεν είναι και τόσο απλό. Δεν είναι λίγοι οι άνδρες που έχουν ερωτευτεί άσχημες γυναίκες, γιατί σε μια γυναίκα δε κοιτάει κανείς μόνο την εξωτερική ομορφιά, αλλά έχουν μετά κόμπλεξ να τις παρουσιάσουν στον κοινωνικό τους περίγυρο; Πόσοι άνδρες, έξυπνοι πλούσιοι και μορφωμένοι δεν επιλέγουν για σύντροφό τους ένα βούρλο μόνο και μόνο για να δείχνουν στους άλλους τι γκομενάρα έχουν δίπλα τους; Προς Θεού, δε θέλω να κρίνω ούτε τις επιλογές κάποιων, ούτε να θέσω κοινωνικής φύσεως προβληματισμούς, θέλω απλά να καταδείξω ότι και η κοινωνική πλευρά του ζητήματος επιλογής, είναι ιδιαιτέρως σημαντική, αν λάβουμε υπ’όψιν το πώς αντιμετωπίζεται το εν λόγω δίλημμα από μεγάλο αριθμό ανδρών. Και όχι μόνο. Ποια μάννα δε θα τα βάψει μαύρα αν ο γιος της της παρουσιάσει άσχημη νύφη; Ποια κοπέλα δε θα πει «μα τι της βρίσκει ο μαλάκας» όταν δει έναν παίδαρο να συνοδεύεται από μία άσχημη γυναίκα. Αλλά για να μην σας τα πολυλογώ σκεφτείτε λιγάκι εσείς τι θα διαλέγατε;
Η τελική επιλογή του Gawain απέχει μόλις ελάχιστες σειρές αλλά μην σπεύσετε να τη διαβάσετε αν δεν επιλέξετε πρώτα τη δική σας απάντηση.








Ο Gawain πολύ σοφά σκεπτόμενος είπε στη μάγισσα ότι θα την άφηνε αυτή να επιλέξει για τον εαυτό της. Μόλις το άκουσε αυτό, η μάγισσα του χαμογέλασε και του ανακοίνωσε ότι θα ήταν όμορφη όλη τη μέρα κι όλη τη νύχτα, επειδή τη σεβάστηκε και την άφησε να είναι αυτή ο *αφέντης* του εαυτού της.
Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.


Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:












Δεν έχει σημασία αν η γυναίκα σου είναι όμορφη ή άσχημη, αν είναι έξυπνη ή χαζή, αν είναι καλή ή κακή αφού….








κατά βάθος δεν είναι παρά μια μάγισσα.



TAXIDIOTHS