Το 'πιασα το υπονοούμενο!

Το 'πιασα το υπονοούμενο!






Ο Μήτσος και ο Παναής φίλοι και συγχωριανοί κάθονται και τα λένε:

-Ρε Παναή ! λέει κάποια στιγμή ο Μήτσος. Θέλω τ' βοήθειά σ' σι κάτι !

-Τι 'ναι ορέ; Του λέει ο Παναής.

-Να μωρέ, εκείν' η Λενιώ που πάει στο πγαδ κάθι προυί να γεμίσ' τς στάμνες τς ...

-Τι είναι μωρέ;

-Να μωρέ, θέλω να τν καβαλήσου, αλλά δεν ξέρω πώς να τς το πω !

-Άντε, ρε! Σιγά το πράμα! Αύριο το προυί που θα πάει στο πγάδι, την πλησιάζ'ς , την κοιτάς επίμουνα και τς λες κανά δυο λογάκια, ε κάπως τρυφερά, ρίξ'της κανά υπονοούμενο και θα καταλάβ' εκείν' !

Την άλλη ημέρα ο Μήτσος την έχει στήσει στο πηγάδι και μόλις εμφανίζεται η Λενιώ, πριν ακόμη ακουμπήσει τη στάμνα της, την πλησιάζει και της λέει:

-Το βραδ' , έλα πίσω από του στάβλου να σι καβαλήσου!

-Καλά, μη φωνάζ'ς ! του απαντάει η Λενιώ. Το 'πιασα το υπονοούμενο!